Staal frezen

Staal

In principe kunt u officieel van staal spreken als de legering in kwestie voornamelijk uit ijzer bestaat en het koolstofgehalte de grens van 2,06% niet overschrijdt.

Deze nauwkeurigheid werd bepaald omdat hetzelfde koolstofgehalte voor gietijzer precies boven deze 2,06% ligt. Maar let op: Er zijn in feite staallegeringen die boven deze waarde liggen en nog steeds als staal bestempeld kunnen worden. Er zijn er echter relatief weinig die onder deze uitzondering vallen.

Hoe en waarom wordt staal gehard?

Er zijn verschillende procestechnieken om staal te harden. Gevalharden is waarschijnlijk een van de bekendste. De procedure verloopt als volgt:

• Het stuk staal wordt gecarboneerd totdat er een gemiddeld 4 mm dikke oppervlaktelaag wordt gevormd.
• Na het verhitten tot de hardingstemperatuur worden de onderdelen vervolgens afgeschrikt. Dit proces kan worden uitgevoerd met water, maar bijvoorbeeld ook met olie, inerte gassen of gesmolten zout.

Door het staal te harden, kunnen betere mechanische eigenschappen zoals een goede ontlaatstabiliteit, ideale demping en slijtvastheid worden bereikt. Gehard staal wordt voornamelijk gebruikt in de automobielindustrie en in de machinebouw.

Roestvrij staal

Een technicus zou bevestigen dat roestvrij staal de zuiverste vorm van staal is. Roestvrijstalen legeringen bevatten altijd de ijzerbijproducten zwavel en fosfor, en niet in een hoger massapercentage dan 0,025 %. Alleen dan worden ze officieel geclassificeerd als roestvrij staal.

Andere legeringscomponenten van roestvrij staal zijn meestal chroom en nikkel, die het materiaal bijzonder corrosiebestendig maken.

Wanneer is staal/roestvrij staal roestvrij?

Staal of roestvrijstalen legeringen worden pas roestvrij bij een chroomgehalte van minstens 10,5%, in sommige gevallen zelfs 13%.

Dit is belangrijk om te weten, omdat roestvast staal maar al te vaak wordt gelijkgesteld aan roestvrij staal of omdat roestvast staal wordt beschouwd als fundamenteel roestvrij.